IMIĘ ALFRED W PIOSENKACH
Imię to odnajdziemy w wielkim przeboju „Róbmy swoje” Wojciecha Młynarskiego. Znajduje się on na płycie Młynarski w Ateneum z 1986 roku.
Róbmy swoje tekst
Raz Noe wypił wina dzban
i rzekł do synów: Oto
przecieki z samej Góry mam-
Chłopaki, idzie potop!
Widoki nasze marne są
i dola przesądzona,
rozdzieram oto szatę swą-
Chłopaki, jest już po nas!
A jeden z synów- zresztą Cham-
Rzekł: Taką tacie radę dam:
Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
róbmy swoje!
Póki jeszcze ciut się chce,
skromniutko, ot, na własną miarkę!
Zmajstrujmy coś, chociażby arkę! Tatusiu:
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da- kto wie?
Raz króla spotkał Kolumb Krzyś,
a król mu rzekł: Kolumbie,
pruj do lekarza jeszcze dziś,
nim legniesz w katakumbie!
Nieciekaw jestem, co kto truć,
na twoim chce pogrzebie!
Palenie rzuć, pływanie rzuć
i zacznij dbać o siebie!
A Kolumb skłonił się jak paź,
po cichu tak pomyślał zaś:
Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
róbmy swoje,
póki jeszcze ciut się chce!
I zamiast minę mieć ponurą,
skromniutko, ot, z Ameryk którą- odkryjmy…
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da- kto wie?
Napotkał Nobla kumpel raz
i tak mu rzekł: Alfredzie,
powiedzieć to najwyższy czas,
że marnie ci się wiedzie!
Choć do doświadczeń wciąż cię gna,
choć starasz się od świtu,
Ty prochu nie wymyślisz, a
tym bardziej dynamitu!
A Nobel spłonił się jak rak,
po cichu zaś pomyślał – jak?
Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
róbmy swoje,
póki jeszcze ciut się chce!
W myśleniu sens, w działaniu racja,
próbujmy więc, a nuż fundacja- wystrzeli?
Róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da- kto wie?
Ukształtowała nam się raz
opinia, mówiąc: Kurczę,
rozsądku krzyny nie ma w was,
inteligenty twórcze!
Na łeb wam wali się ten kram,
aż sypią się zeń drzazgi.
O skórze myśleć czas, a wam?
Wam w głowie wciąż drobiazgi!
Opinia sroga to, że hej,
Odpowiadając przeto jej:
Róbmy swoje!
Pewne jest to jedno, że
róbmy swoje!
Bo jeżeli ciut się chce,
drobiazgów parę się uchowa:
Kultura, sztuka, wolność słowa – Kochani,
róbmy swoje! Róbmy swoje!
Może to coś da- kto wie?
Rodacy!
Róbmy swoje!
A Ty, Widzu, brawo bij!
Róbmy swoje!
A Ty zdrowie nasze pij!
Niejedną jeszcze paranoję,
przetrzymać przyjdzie – robiąc swoje! Kochani,
róbmy swoje! Róbmy swoje!
Żeby było na co wyjść!
