ŚWIĘTY ATANAZY
Święty Atanazy na świat przyszedł pod koniec III wieku w Aleksandrii. Jego rodzice, pomimo prześladowań chrześcijan, które targały wówczas całym regionem, byli ludźmi głęboko wierzącymi i kochającymi Boga. Zadbali o jak najlepsze wykształcenie dla swojego syna, dopilnowali by nauczył się czytać, pisać i zdobył wiedzę o naukach klasycznych.
Atanazy już w młodości poznał świętego Antoniego, który poza tym, że był jego bliskim przyjacielem, stał się również jego duchowym przewodnikiem. Mając około dwudziestu lat, Atanazy był już duchownym, który poza tym, że nauczał, to spisywał także dzieła teologiczne. Kilka lat później brał udział w pierwszym soborze w Nicei, na którym dał się poznać jako młodzieniec obdarzony nie tylko głęboką wiarą ale także mądrością i zdolnością posługiwania się trafnymi argumentami.
W 328 roku, Atanazy został doceniony przez przełożonych i objął urząd biskupa Aleksandrii. Heterycy, którzy byli jego przeciwnikami, ze wszystkich sił próbowali usunąć go z pozycji patriarchy. To między innymi przez nich, Atanazy spędził kilka lat na wygnaniu, nie dał jednak nigdy zgasić w sobie płomienia wiary. Dopiero w roku 346, udało mu się na stałe powrócić do Aleksandrii. Wierni przyjęli go z wielką radością i nadzieją na to, że tym razem sytuacja w kraju się uspokoi.
Faktycznie, przez kolejnych dziesięć lat, w Aleksandrii ucichły spory, a Atanazy oddał się umacnianiu wiary. W 356 roku, cesarz Konstancjusz kazał mu jednak znowu opuścić kraj, wobec czego biskup udał się na pustynię gdzie spisywał swoje nauki i przemyślenia. Kilka lat później, powrócił do Aleksandrii w której dożył ostatnich dni swojego życia. Zmarł w maju 373 roku. Święty Atanazy określany jest przydomkiem Wielki. Zawdzięcza to swojej odwadze i ogromnemu wkładowi w walkę z heretykami.
