ŚWIĘTA BERNARDYNA
Błogosławiona Maria Bernardyna Jabłońska na świat przyszła 5 sierpnia 1878 we wsi Pizuny nieopodal Lubaczowa. Jej rodzice nie byli ludźmi zamożnymi, bardzo kochali jednak córkę, zadbali więc o jak najlepsze jej wychowanie. Gdy dziewczyna ukończyła 18 lat, poznała Brata Alberta Chmielowskiego, który obudził w niej chęć poświęcenia swojego życia Bogu. Wstąpiła więc do zakonu Albertynek, gdzie zajmowała się głównie gotowaniem posiłków dla siebie i innych sióstr. To właśnie tu przyjęła imię Bernardyna.
Jej wolny czas wypełniała modlitwa, adoracja Najświętszego Sakramentu, studiowanie Słowa Bożego i pomoc potrzebującym. Wkrótce, jej zasługi i zaangażowanie w życie zakonu, zostały docenione i mianowano ją generalną przełożoną. Całe życie poświęciła wspieraniu ubogich i pielęgnowaniu chorych. Przez miłość do bliźniego, wyrażała ogromną miłość do Boga.
Zmarła we wrześniu 1940 roku. Jej beatyfikacji dokonał w 1997 roku, ówczesny papież – Jan Paweł II.
