ŚWIĘTY BRUNON
Święty Brunon urodził się w okolicach roku 1030 w Kolonii. Jego rodzice byli ludźmi bardzo wpływowymi i zamożnymi, toteż ich dzieciom nigdy niczego nie brakowało. Bardzo ważne dla nich było świetne wykształcenie i jak najlepsze wychowanie, więc Brunon kończył najlepsze szkoły, a jego nauczycielami byli sami eksperci w swoich dziedzinach. Widząc wielką wiarę młodzieńca, rodzice w końcu zaczęli go zachęcać by spróbował swoich sił jako kapłan.
W 1048 roku, Brunon został więc kanonikiem, a niespełna siedem lat później przyjął święcenia kapłańskie. Jego roztropność, dojrzałość oraz wielkie zaangażowanie szybo dostrzegł biskup Reims, który nosił imię Manasses I. Niedługo więc poprosił młodego duchownego, by ten zgodził się prowadzić szkołę katedralną i przekazywać swoją wiedzę nowym pokoleniom księży. Brunon bez zastanowienia zgodził się na propozycję biskupa. W szkole spędził ponad 20 lat, a następnie Manasses I mianował go swoim kanclerzem. Gdy Brunon bliżej przyjrzał się zwyczajom swojego przełożonego, szybko zorientował się jednak, że biskup handluje urzędami, sakramentami i innymi dobrami duchowymi. Natychmiast wystąpił więc przeciw niemu, przez co stracił nie tylko posadę, ale i cały swój majątek.
Około roku 1080 Brunon powrócił do rodzinnego miasta, w którym zaproponowano mu biskupstwo. Zniesmaczony jeszcze zachowaniem Manassesa I, uczciwy duchowny odmówił jednak tej godności. Zebrał za to swoich uczniów i wyruszył do francuskiego miasta Grenoble, gdzie biskupstwo obejmował w tym czasie wychowanek Brunona – uznany potem za świętego – Hugo. Ten bardzo się ucieszył widząc swojego mistrza, a po wysłuchaniu jego historii, postanowił oddać mu we władanie pustelnię Kartuzję, położoną nieopodal Grenoble. Brunon założył tam klasztor i skromny kościół, które jednak dość szybko bardzo się rozrosły. Kartuza, od tej pory nazywana Wielką – stała się więc kolebką nowego zakonu, zwanego kartuzami.
Około roku 1090, Brunon wezwany został do Rzymu, by doradzać papieżowi Urbanowi II. Zabrał ze sobą kilku najbardziej zaufanych uczniów, z którymi zamieszkał w pobliskim kościele. W tym czasie do Rzymu przybył jednak antypapież, więc Brunom i jego współtowarzysze zostali zmuszeni do ucieczki wraz z flotą króla Normanów – Rogera. Po przybyciu na miejsce, władca postanowił oddać Brunonowi kawałek ziemi nazywany przez miejscowych – La Torre, gdzie kapłan założył nową Kartuzję, która istnieje po dziś dzień!
Brunon zmarł otoczony oddanymi i kochającymi go współbraćmi w wierze oraz przyjaciółmi w 1101 roku. Gdy ponad 400 lat później, otworzono jego trumnę, okazało się, że ciało jest nienaruszone. To tylko utwierdziło władze kościelne, że jest to święty wybrany przez Boga, któremu należy oddawać cześć. Jego wspomnienie obchodzimy corocznie, 6 października.
