ŚWIĘTY CZESŁAW
Błogosławiony Czesław, na świat przyszedł w roku 1180. Pochodził z chrześcijańskiej i prawdopodobnie szlacheckiej rodziny, która zamieszkiwała miejscowość Kamień Opolski. Jego bliskim krewnym był nawet, uznany potem za świętego – Jacek Odrowąż. Wpajane mu od małego – wiara, miłość do Boga oraz bliźniego, chęć kształcenia się i uczciwość, zaowocowały postanowieniem Czesława, o wstąpieniu na ścieżkę duchowieństwa.
Jako młody ksiądz, dokształcał się przy boku ówczesnego biskupa krakowskiego – Iwa. Początkowo pełnił rolę kustosza kolegiaty sandomierskiej, a następnie około roku 1220, wstąpił do zakonu dominikanów. Kolejne pięć lat swojego życia, Czesław spędził więc w Krakowie na modlitwie, pogłębianiu swojej wiary i pomocy potrzebującym. Potem, wezwał go do siebie biskup Czech, prosząc o założenie na tych ziemiach pierwszego zakonu dominikanów. Gdy w 1225 roku udało mu się spełnić prośbę biskupa, powrócił do Polski, a dokładniej do Wrocławia, gdzie dominikanie, w dowód wdzięczności za całe dobre, które czynią dla ludzi i Kościoła, otrzymali w zarządzanie kościół świętego Wojciecha. Czesławowi powierzono rolę przeora, a po upływie dwóch lat, awansował na prowincjała. Stanowisko to piastował, aż do swojej śmierci w 1242 roku.
Legenda głosi, że Czesław, swoją gorliwą modlitwą zdołał uratować Wrocław przed najazdem Tatarów i całkowitym zniszczeniem miasta. Uznawany jest za patrona Wrocławia, gdzie do dziś spoczywają jego szczątki.
