ŚWIĘTY DAMAZY
Święty Damazy na świat przyszedł około 305 roku w Rzymie. Jego ojciec był wysoko postawionym duchownym, co w tamtych czasach nie było niczym nadzwyczajnym, ponieważ księży nie obejmował jeszcze celibat. Wychowywany na pobożnego i zaradnego człowieka, Damazy niedługo sam poczuł silne powołanie i postanowił podobnie jak ojciec, zostać kapłanem.
Był bardzo zżyty z ówczesnym papieżem Liberiuszem, postanowił nawet udać się wraz z nim na wygnanie, do którego zmusił go cesarz Konstans. Gdy sytuacja w Rzymie nieco się uspokoiła, papież wraz z Damazym, wrócił do miasta. Niestety niedługo potem, papież zmarł, wobec czego próbowano wybrać nową głowę Kościoła. Część duchownych opowiedziało się za Ursynem, reszta natomiast za Damazym. Konflikt przybrał na sile, prowadząc nawet do krwawych zamieszek, podczas których Damazy zajął bazylikę na Lateranie.
Mimo protestów i niezgody co do wyboru papieża, został nim jednak w 366 roku -Damazy. Podczas osiemnastoletniego pontyfikatu, Damazy wyprostował wiele spraw związanych z administracją i prawem kościelnym. Zwoływał synody, podczas których dyskutował z innymi dostojnikami kościelnymi i słuchał ich głosu. Był pomocny i uczynny, odznaczał się ogromną wiarą oraz miłością do ludzi. Jako pierwszy nazwał Rzym Stolicą Apostolską i ustanowił łacinę językiem liturgicznym. Nakazał odnowić pamięć o męczennikach, a także należycie dbać o miejsca ich spoczynku. Pozostawił po sobie wiele dzieł poetyckich i listów traktujących o wierze.
Święty Damazy zmarł w 384 roku, a jego ciało złożono w kościele San Lorenzo w Damaso.