Edyta

ŚWIĘTA EDYTA

Święta Edyta przyszła na świat około 960 roku jako córka angielskiego króla Edgara. Jej matką była młodziutka święta Wulfryda, którą królewscy namiestnicy porwali z opactwa w Wilton. Za swój występek, Edgar przez 10 lat pozbawiony był prawa do koronacji. Gdy zmarła jego prawowita żona, poprosił Wulfrydę o rękę, spotkał się jednak ze stanowczą odmową. Gdy tylko pojawiła się ku temu okazja, matka Edyty uciekła wraz z nią z królestwa i powróciła do klasztoru, w którym szybko została przeoryszą.

Edyta wychowywała się w towarzystwie zakonnic, otoczona miłością, czułością i świetną opieką. Od matki czerpała wielką wiarę, miłosierdzie i życzliwość wobec ludzi. Otrzymała świetne jak na tamte czasy wykształcenie i szybko złożyła śluby zakonne. Wraz z matką i innymi siostrami, opiekowała się zakonem, dbała o porządek, spędzała czas na modlitwie i pomocy potrzebującym. Gdy miała około 18 lat, doświadczyła proroczego snu, w którym zobaczyła nagłą śmierć swojego przyrodniego brata – Edwarda, który zasiadał wówczas na tronie. Faktycznie, kilka dni później został on zamordowany przez nadwornych zdrajców. Otrzymała propozycję przejęcia królestwa, jednak odmówiła, tłumacząc że jej przeznaczeniem jest życie dla Boga, a nie władza.

Za rodzinne pieniądze, Edyta wybudowała kościół w Wilton, a kilka tygodni po zakończeniu budowy zmarła. Pochowana została w katakumbach nowego kościoła. Po śmierci, ukazywała się kilka razy matce i siostrom zakonnym, opowiadając im o walce jaką stoczyła z szatanem. Kilka osób zostało cudownie uzdrowionych, dzięki modlitwie o wstawiennictwo świętej Edyty.