ŚWIĘTY ELIGIUSZ
Święty Eligiusz na świat przyszedł pod koniec VI wieku we francuskiej miejscowości Chaptelat. Od początku był bardzo pracowity, skromny i pomocny. Charakteryzowała go także głęboka wiara, którą z chęcią pogłębiał czytając Słowo Boże i uczestnicząc w nabożeństwach.
Zawodowo zajął się rzemiosłem złotniczym, co przysporzyło mu w pewnym momencie ogromnej sławy. Był w tym bowiem świetny, więc zlecenia spływały z całego kraju, w tym także od władców i bogaczy. Zarobione pieniądze w większości oddawał jednak na cele charytatywne oraz na Kościół ponieważ nie był człowiekiem zachłannym.
Gdy miał około czterdziestu lat, postanowił zmienić swoje życie i wstąpić do klasztoru. Szybko pokazał wiernym oraz braciom w wierze, że był to świetny pomysł. Po niespełna dwóch latach władze kościelne ustanowiły go biskupem Noyon-Tournai.
W nowej roli sprawdził się znakomicie, co przyznawali nie tylko kościelni dostojnicy ale i wierni. Świetnie zarządzał biskupstwem, miał doskonały kontakt z innymi duchownymi, potrafił szybko rozwiązywać konflikty i dobrze radził sobie z kwestiami finansowymi. Karmił ubogich, pocieszał strapionych i nawracał niewierzących. Zainwestował także w nowe opactwa, między innymi w w Noyon czy Paryżu.
Zmarł podczas jednej ze swoich wypraw misyjnych 1 grudnia 660 roku. Jest patronem złotników i szpitali. Ludzie zwracali się do niego o pomoc podczas pożarów oraz chorób koni.
