Franciszka

ŚWIĘTA FRANCISZKA

Święta Franciszka na świat przyszła w 1384 roku w małym miasteczku nieopodal Rzymu. Jej rodzice byli ludźmi zamożnymi i wpływowymi, chcąc więc jak najlepiej dla swojej córki, w młodym wieku wydali ją za mąż za Wawrzyńca di Ponziani.

Po ślubie, Franciszka przeniosła się do posiadłości swojego męża, do Rzymu. Młodzi byli ze sobą szczęśliwi, dobrze się dogadywali i darzyli wzajemnym szacunkiem. Doczekali się trójki dzieci, których opieką zajęła się Franciszka. Mieszkańcy Rzymu kochali ją za dobre serce oraz chęć pomocy potrzebującym. Chętnie dzieliła się swoim majątkiem, nie tylko z ubogimi ale i Kościołem. Była bowiem kobietą mocno wierzącą i kochającą Boga.

Los jej jednak nie oszczędzał. Wcześnie straciła dwójkę swoich dzieci, a wkrótce przez wewnętrzne konflikty, także męża oraz jedynego syna. Zostali oni wygnani z miasta, a Franciszka w swojej rozpaczy została sama. Gdy w Rzymie wybuchła epidemia, usługiwała chorym i pomagała sierotom, które straciły rodziców. Gdy sytuacja w kraju nieco się uspokoiła, do Rzymu wrócili jej mąż oraz syn. Franciszka przekonała Wawrzyńca do złożenia ślubów czystości i poświęcenia swojego życia Bogu.

Odtąd Franciszka żyła skromnie, a swój czas spędzała na modlitwie i pokucie. Szybko znalazły się kobiety, które chciały ją naśladować. W ten sposób powstało stowarzyszenie Oblatek Benedyktynek z Góry Oliwnej. Franciszka i jej towarzyszki pomagały potrzebującym i studiowały Ewangelię.

Po śmierci męża i ostatniego syna, Franciszka podjęła decyzję o zostaniu zakonnicą i zamieszkaniu przy kościele. Zmarła w marcu 1440 roku, przeżywszy 56 lat. Przekazy mówią o tym, że w zamian za swoją ogromną wiarę, Franciszka otrzymała dar wizji oraz uzdrawiania chorych. Jest patronką miasta Rzym, a także kobiet i kierowców.