Gabriel

Święty Gabriel

Święty Gabriel od Matki Bożej Bolesnej przyszedł na świat w roku 1838 we włoskim mieście Asyż. Na chrzcie otrzymał imię Franciszek. Jego rodzice byli ludźmi wierzącymi, bogobojnymi, a jednocześnie zamożnymi i wpływowymi. Ojciec piastował urząd gubernatora Asyżu, więc młodemu Franciszkowi nigdy niczego nie brakowało. Dzieciństwo upływało mu radośnie i beztrosko, do momentu gdy zmarła jego ukochana matka. Miał wówczas zaledwie 4 lata.

Gdy podrósł, postanowił kształcić się u Braci Szkół Chrześcijańskich, a następnie wstąpił do kolegium jezuitów. Jego wiara zawsze była bardzo silna, bez wątpienia czuł mocne powołanie i nie widział dla siebie innej drogi, niż tej – prowadzącej do Boga. Jednocześnie był młodzieńcem bardzo dbającym o wygląd, towarzyskim, pomocnym, uśmiechniętym i lubianym.

W roku 1856 postanowił wstąpić do surowego klasztoru pasjonistów w Morovalle, gdzie przyjął imię zakonne Gabriel. Sprzeciwiał się temu jego ojciec, ponieważ miał dla niego zupełnie inne plany. Chciał by syn ożenił się z bogato urodzoną panną w celu połączenia majątków. Gabrielowi bo wielu rozmowach udało się w końcu przekonać ojca do swoich planów i z czystym sumieniem opuścił dom. W zakonie odznaczał się wielkim zapałem, chęcią nauki i pogłębiania swojej wiary. Pokutował i modlił się do Matki Bożej w intencji zdjęcia grzechów z ludzi.

Zmarł w wieku zaledwie 24 lat na gruźlicę. Jest uznawany za patrona wszystkich studentów, kleryków i młodych zakonników. Opiekuje się także włoską młodzieżą z Akcji Katolickiej. Jego kanonizacji dokonał w 1920 roku, ówczesny papież Benedykt XV.