ŚWIĘTY JANUSZ
Święty Janusz żył w XIII wieku. Święcenia przyjął w krakowskim zakonie dominikanów, a następnie wraz ze swoim nauczycielem – świętym Jackiem, udał się do Szwecji. W tamtejszym klasztorze spełniał się jako kaznodzieja, pogłębiał swoją wiarę, pomagał potrzebującym i szerzył wiarę. Dzięki jego wielkiemu zaangażowaniu, prawości, temperamentowi i miłości do Boga oraz ludzi, udało mu się pozyskać wielu naśladowców, którzy podobnie jak on, wstąpili do zakonu Dominikanów i z zapałem szerzyli Słowo Boże.
W pewnym momencie, chętnych do przywdziania zakonnych szat, było tak wielu, że arcybiskup Upsali postanowił o budowie nowego klasztoru dla świętego Janusza i jego uczniów. Z biegiem lat, święty zyskał ogromną sławę, a o jego doradztwo prosiło coraz więcej kościelnych dostojników. W końcu, powołany został na biskupa miasta Abo, a po śmierci dotychczasowego arcybiskupa Upsali, zajął jego miejsce. Mimo iż był cudzoziemcem, wszyscy bardzo go szanowali i doceniali. Pod koniec swojego życia objął nawet posadę prymasa Szwecji.

to Szwecja miała prymasa z Polski? – polskiego dominikanina?! Niesamowite!