ŚWIĘTA JUSTYNA
Przyszła na świat w Padwie, pod koniec III wieku naszej ery. Pochodziła z bardzo bogatej i wpływowej rodziny, która od początku wpajała jej wiarę chrześcijańską. Już jako mała dziewczynka, została ochrzczona i złożyła śluby czystości. Kochała Boga całym sercem i nie wstydziła się o tym mówić.
Za czasów cesarza Dioklecjana, rozpoczęły się najbardziej krwawe prześladowania chrześcijan w historii. Justyna postawiona została przed oblicze słynącego z wyjątkowego okrucieństwa – namiestnika Maksymiana. Kazał on jej natychmiast wyrzec się wiary i oddać pokłon figurom bożków. Wielka wiara i miłość do Boga, nie pozwoliła jednak na to Justynie. Odmówiła, wobec czego, Maksymian skazał ją na śmierć poprzez ścięcie. Egzekucja męczennicy odbyła się 7 października 304 roku. Wykonano ją jeszcze ciepłym, dopiero co wykutym mieczem. Justyna do ostatnich swoich chwil, modliła się i prosiła Boga o wybaczenie dla swoich oprawców.
Niecałe dziesięć lat po męczeńskiej śmierci Justyny, prześladowania chrześcijan zaczęły słabnąć, a na jej grobie postanowiono postawić kaplicę. W okolicach VI wieku została ona przekształcona natomiast w okazałą bazylikę, która stała się miejscem pielgrzymek wielu wiernych. Trzęsienie ziemi, które miało miejsce w 1117 roku, nie oszczędziło jej jednak. Na szczęście odbudową kościoła zajęli się szybko benedyktyni. Był on jeszcze bardziej okazały i piękniejszy niż przed kataklizmem i do dziś jest perłą w krajobrazie architektonicznym Padwy.
Na obrazach, święta Justyna przedstawiana jest najczęściej jako młoda, piękna dziewczyna. Jej atrybuty to liść palmy i jednorożec. Jest uznawana za patronkę włoskich miast, a w szczególności Padwy, Pizy oraz Wenecji.
