ŚWIĘTA KARINA
Święta Karina przyszła na świat na początku IV wieku. Od początku była dzieckiem bardzo życzliwym, pomocnym i grzecznym. Rodzice wychowywali ją w wierze chrześcijańskiej, uczyli modlitw, opowiadali o Bogu i cudach uczynionych przez Jezusa. Karina bardzo szybko zrozumiała, że jest to jedyna słuszna wiara i starała się żyć tak, by po śmierci mieć szansę na życie wieczne w Niebie.
Jako młoda dziewczyna, była bardzo urodziwa, więc kręciło się wokół niej wielu adoratorów. Ona zakochała się jednak w Melazypem, który podobnie jak ona, był mężczyzną bardzo wierzącym. Wkrótce młodzi wzięli ślub, a owocem ich miłości był śliczny chłopiec, któremu nadali imię Antoniusz.
Czasy, w których żyła rodzina, były bardzo niebezpieczne dla chrześcijan. Byli oni prześladowani, szykanowani, a nawet mordowani. Kościoły palono, duchownych poddawano torturom i kazano im publicznie wyrzekać się wiary w zamian za darowanie życia. Mimo wszystko, Karina i jej rodzina nie bali się mówić o tym w co wierzą, przyjmowali sakramenty i wychowywali jedynaka w duchu chrześcijańskim.
Niestety o poczynaniach rodziny, dowiedziały się w końcu władze Ankary. Nakazały całej trójce wyrzec się wiary, a gdy odmówili, poddano ich torturom. Na oczach zrozpaczonych rodziców, ścięto głowę zaledwie jedenastoletniemu Antoniuszowi, a potem życia pozbawiono także Karinę i jej męża. Legenda mówi, że niezachwiana wiara całej rodziny sprawiła, że wielkość Jezusa uznało także kilkadziesiąt innych osób.
