ŚWIĘTA KAZIMIERA
Błogosławiona Kazimiera Wołowska na świat przyszła w 1879 roku w Lublinie. Jej rodzice byli ludźmi bardzo skromnymi, a jednocześnie pomocnymi i głęboko wierzącymi. Nic więc dziwnego, że Kazimiera szybko poczuła powołanie. Mając 21 lat wstąpiła do zakonu w ukraińskim Jazłowcu, a 9 lat później, złożyła śluby wieczyste.
Realizowała się przez pomoc słabszym i potrzebującym. Wierzyła, że właśnie poprzez miłosierdzie w stosunku do ludzi, będzie mogła najlepiej pokazać swoją miłość wobec Boga. Swoją posługę prowadziła między innymi na Wołyniu, a także w Nowym Sączu czy na Białorusi. Była niezwykle wierząca, obdarzona dobrym sercem oraz zapałem do pracy. Za patriotyzm wkrótce odznaczono ją Złotym Krzyżem Zasługi.
Gdy wybuchła II wojna światowa, siostra Kazimiera jeszcze mocniej zaangażowała się w pomoc ludziom. Opiekowała się sierotami, które w wyniku bezsensownego konfliktu zbrojnego, traciły nie tylko rodziny ale też dach nad głową oraz poczucie jakiegokolwiek bezpieczeństwa. Pod swoje skrzydła brała także Żydów, ludzi chorych oraz niepełnosprawnych.
Pod koniec 1942 roku, została aresztowana przez gestapo i pod zarzutem tajemnego nauczania oraz ukrywania Żydów, rozstrzelana na górze Pietralewickiej. Podobno jej ostatnie słowa brzmiały „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią!”.
Beatyfikacji siostry Kazimiery, dokonał w 1999 roku, ówczesny papież – Jan Paweł II.
