Konstancja

ŚWIĘTA KONSTANCJA

Święta Konstancja na świat przyszła najprawdopodobniej na początku IV wieku. Była córką cesarza Konstantyna I Wielkiego, więc w dzieciństwie nigdy niczego jej nie brakowało. By zapewnić córce całe życie w dostatku, ojciec wydał ją za jej kuzyna – Hannibala. Ten jednak szybko zmarł, a rękę młodej wdowy otrzymał kolejny kuzyn – Gallus.

Małżeństwo korzystało z ziemskich uciech i żyło bardzo swobodnie. Dopiero ciężka choroba, która spadła na Konstancję, wpłynęła na zmianę jej postawy. Gdy zachorowała na trąd, a najlepsi lekarze rozkładali nad nią bezradnie ręce, doszły ją słuchy, że na grobie świętej Agnieszki dochodzi do cudownych uzdrowień.

To wtedy dokonało się w niej nawrócenie i mocne postanowienie poprawy. W modlitwach Konstancja błagała Boga o zdrowie i obiecała oddać się Mu gdy tylko stanie na nogi. Podczas pielgrzymki stał się cud, a Konstancja doznała uzdrowienia nie tylko ciała ale i duszy. Przyjęła chrzest i stała się gorliwą chrześcijanką, chętnie pomagającą potrzebującym, fundującą kościoły i spędzającą długie godziny na modlitwie.

Po śmierci Konstancji, pochowano ją niedaleko grobu świętej Agnieszki. Później wzniesiono w tym miejscu okazałą świątynię, pod wezwaniem świętej Konstancji.