ŚWIĘTA MATYLDA
Święta Matylda Cesarzowa – data narodzin nie jest znana, zmarła 14 marca 968 r., była córką hrabiego Teodoryka z Westfalii.
Żywot św. Matyldy
Św. Matylda wychowywała się w klasztorze w Herfordzie, gdzie przełożoną była jej babcia. Przebywając tam nauczyła się modlić, ale także posiadła praktyczne umiejętności z zakresu robót ręcznych, posiadanie ich w czasach, w których dorastała było niezbędną umiejętnością.
Wchodząc w wiek panieński, ręka świętej Matyldy została oddana księciu saskiemu Henrykowi, który w późniejszym czasie został cesarzem. Był on człowiekiem pobożnym, akceptował działania żony i wspierał ją w niesieniu pomocy potrzebującym i chorym oraz spełnianiu dobrych uczynków.
Małżeństwo było owocne, św. Matylda urodziła trzech synów i dwie córki. Najstarszy z nich został cesarzem, średni – księciem bawarskim, natomiast najmłodszy syn – Bruno pełnił funkcję arcybiskupa Kolonii.
Po dwudziestu trzech latach szczęśliwego małżeństwa cesarz Henryk zmarł na skutek ciężkiej choroby. Na swego następcę wyznaczył Ottona. Wybór ten miał opłakane skutki, bracia kłócili się między sobą o władzę. Ostatecznie faworyzowany przez św. Matyldę królewicz Henryk poniósł klęskę, a wraz z nią pojawiła się nienawiść ze strony synów w stosunku do matki. Nadal byli oni skłóceni, mimo to razem ją prześladowali. Aby się jej pozbyć postawili zarzut, że udzielana przez matkę jałmużna rujnuje skarb państwa. W wyniku tych działań odebrano jej wszelkie dochody i udała się do Westfalii, gdzie żyła w ubóstwie. Z czasem synowie św. Matyldy doszli do opamiętania, jako pierwszy pojednał się z matką Otto, następnie Henryk. Wyrazem zgody było zwrócenie jej dochodów, dzięki czemu mogła ponownie rozpocząć dobroczynną działalność na rzecz ubogich i cierpiących. W tym czasie odwiedziła założone przez siebie klasztory, wspierała biednych, pielęgnowała chorych i napominała do cnotliwego życia.
Śmierć św. Matyldy
Św. Matylda poznała godzinę swojej śmierci poprzez objawienie, którego doznała. Gorliwie się przygotowywała do odejścia z tego świata. W tym celu udała się do Kwedlinburga, do klasztoru, w którym spoczywał jej mąż, chciała po śmierci leżeć u jego boku. Tak też się stało, św. Matylda zmarła 14 marca 968 roku.
