ŚWIĘTA RITA
Święta Rita na świat przyszła najprawdopodobniej w 1381 roku we włoskim miasteczku Cascia. Była jedyną córką Antoniego i Amaty Lotti, a na chrzcie otrzymała imię Margarita. Dzięki głębokiej wierze rodziców, Rita od małego słuchała o Chrystusie, była uczona modlitw i doskonale wiedziała co jest grzechem, a co czynem miłym Bogu. Pomimo powołania, które czuła, w wieku 12 lat wydana została za Paula Manciniego, człowieka zamożnego lecz agresywnego, który niemal od razu stworzył młodej Ricie piekło na ziemi. Mimo złego traktowania, ta niedobrana para doczekała się dwóch synów, którzy w późniejszym wieku wdali się w ojca i odrzucili wiarę katolicką.
Pod koniec swojego życia Paula nawrócił się pod wpływem Rity, a na łożu śmierci przeprosił żonę za to, jak ją traktował. Niedługo potem, zmarli także obaj jej synowie – najprawdopodobniej na chorobę zakaźną jelita grubego. W tym momencie, Rita postanowiła nie tracić więcej czasu i wstąpiła do zakonu. Miała wówczas 36 lat. Z tym wydarzeniem wiąże się legenda, mówiąca o tym, że Rita została przeniesiona do klasztoru we śnie na rękach świętego Jana Chrzciciela oraz świętego Augustyna.
Święta Rita do końca swoich dni służyła Bogu, wspomagając klasztor, inne siostry i wiernych. Zmarła 22 maja 1457 roku, mając około 70 lat. Szybko zauważono, że jej ciało wydziela słodkawy zapach, co miało świadczyć o świętości. Potwierdził to w 1900 roku papież Leon XIII podczas oficjalnej kanonizacji. Święta Rita jest nazywana świętą od spraw beznadziejnych. Modlą się więc do niej wierni, którzy znajdują się w sytuacji bez wyjścia.
