ŚWIĘTA SARA
Postać świętej Sary, nazywanej wówczas Saraj (czyli „moja księżniczka”), nierozerwalnie wiąże się z jej mężem – biblijnym Abrahamem.
Abraham, początkowo noszący imię Abram był pierwszym patriarchą hebrajskim żyjącym około dwa tysiące lat przed narodzeniem Chrystusa. Razem ze swoją żoną – Saraj, bratankiem i ojcem mieszkał w mieście Ur, jednak Bóg Jahwe nakazał mu je opuścić i przejść długą drogę w celu uwolnienia Izraelitów z niewoli egipskiej. Obiecał mu w zamian długie życie i potęgę nowego Narodu Wybranego. Mimo swojego podeszłego wieku, Abraham posłuchał Boga i wyruszył w drogę, czekając na znak. Niedługo Bóg ukazał się mu i wskazał Kanaan jako Ziemię Obiecaną. Abraham zamieszkał tam wraz ze swoją żoną Saraj i bratankiem Lotem.
Niestety niedługo po tym, w Kanaan nastał głód i rodzina musiała udać się do Egiptu. Saraj była wyjątkowo piękną kobietą, więc w obawie przed jej odebraniem, Abraham nakazał, by przedstawiała się jako jego siostra. Nie powstrzymało to jednak Egipcjan, głosy o jej ponadprzeciętnej urodzie doszły, aż do faraona, który nakazał wykupienie jej od Abrahama w zamian za niewolników i zwierzęta. W tym czasie Bóg zesłał na Egipt plagi, które miały zmusić faraona do wypuszczenia Izraelitów, pełniących dotychczas rolę niewolników. Po dziesiątej, którą była śmierć wszystkich pierworodnych synów, faraon pozwolił odejść zarówno żonie Abrahama, jak i niewolnikom. Abraham bezpiecznie przeprowadził swój Naród Wybrany przez morze, aż do Ziemi Obiecanej.
Bóg kilkukrotnie wystawiał potem Abrahama na próbę wiary, jednak ten nigdy się nie ugiął. Bóg dał mu w zamian potomka i bardzo długie, trwające aż 175 lat życie.
