Teodora

ŚWIĘTA TEODORA

Święta Teodora na świat przyszła około roku 800 w starożytnej krainie Azji Mniejszej nazywanej Paflagonią. Jej rodzice byli ludźmi bardzo wierzącymi, co oczywiście od małego wpajali także Teodorze. Uczyli ją modlitw, opowiadali o cudach uczynionych przez Chrystusa i wychowywali tak, by była miłosierna, skromna i uczynna.

Niebawem w pięknej Teodorze zakochał się cesarski syn – Teofil. Pojął ją za żonę, a po śmierci ojca przejął władzę w państwie. Teofil był zwolennikiem obrazoburców, którzy nakazali niszczyć obrazy oraz figury świętych. Teodora nie miała pod tym względem wiele do powiedzenia, nie zgadzała się jednak z małżonkiem.

Teodora i Teofil mieli siódemkę dzieci. Najmłodszy z nich, Michałek był wybrany na kolejnego władcę. Cesarz zmarł jednak bardzo wcześnie i niespodziewanie, więc zaledwie trzyletni wówczas następca nie był w stanie zaopiekować się ludem. Władzę przejęła więc Teodora, która korzystając z okazji, odwołała dekret nakazujący niszczyć wizerunki świętych, przywróciła na stanowiska wygnanych duchownych i wypuściła na wolność więźniów religijnych.

Wkrótce okazało się, że syn Teodory jest człowiekiem, którym łatwo manipulować, co skrzętnie wykorzystał rządny władzy wuj. Nakazał zamknąć Teodorę w klasztorze, a sam przejął władzę. Zmarła w 867 roku, podobnie jak jej syn Michał. Jej wspomnienie obchodzimy 11 lutego.