Tomasz

Imię Tomasz w piosenkach

Imię to odnajdziemy w kawałku „Wiara” hiphopowego zespołu Blask Ulic.

Wiara tekst

Jezu Tobie ufam, dajesz siłę bym pokonał
drogę życia tak ciernistą jak Twoja korona.
Drogę życia pełną pokus, gdy Szatan jest przy mnie…
Jak drogowskaz fałszu wskazując pustynie.
Wiara daje mi siłę, choć marny ze mnie katolik.
To już trzeci dzień z rzędu jak wlewam wódkę do coli.
Siedem grzechów, niosę na barkach jak krzyż
i upadam znacznie częściej niż Ty!
Lecz tłum nie szydzi ze mnie i nikt nie urąga,
mam demony w okół siebie, co przesłaniają Boga.
Golgota piętrzy się jak wyrzuty sumienia
bo nie doceniam Twojego poświęcenia!
Chcę być dobrym człowiekiem, potrzebuję Ciebie!
Móc po śmierci zobaczyć Eden i uniknąć zwierzeń…
Prowadź moją łódź przez burzę, a kiedy zginę
Boże, proszę, chroń moją rodzinę.

Powiedz wierzę (wierzę), jeśli ty też w coś wierzysz,
jeśli masz przewodnika co prowadzi Cię przez niebyt…
Bo nie jest sztuką by być zawsze na mszy,
sztuką jest wierzyć gdy nikt nie patrzy!

Powiedz wierzę (wierzę), albo nie mów nic człowiek,
wznieś oczy wysoko nad głowę.
Nie sztuką jest bluźnić, pluć w ciżbie stać,
sztuką jest wierzyć w to gdy jesteś sam.

Wierzę zmysłom – słuch, dotyk, wzrok,
mów mi Tomasz, gdy włożę dłoń w skuty bok.
Mów mi Jonasz, trzewia bestii są mi domem.
Połknął mnie konsumpcjonizm, żyjemy w symbiozie.
Czynie swoją wolę, gdy nie muszę nie krzywdzę.
Lecz obetnę dłoń, co by chciała mi wymierzyć policzek.
Żyję instynktem głosząc apostazę,
Bóg jest w każdym z nas, niech zioną pustką ołtarze.
Wilk w stadzie owiec, adwokat diabła.
Nauka dziś zostawia dogmaty w kawałkach,
dowody co uznają, stygmaty za kłamstwa,
poczet świętych za panteon dziwactwa.
Nie czekam na niebo, piekło, ścieżkę pośmiertną,
mam oko i szkiełko, żadnych bogów nade mną.
Wierzę w siebie, każdy człowiek jest gwiazdą,
tylko od nas zależy jej blasku jasność.

Powiedz wierzę (wierzę), jeśli ty też w coś wierzysz,
jeśli masz przewodnika co prowadzi Cię przez niebyt…
Bo nie jest sztuką by być zawsze na mszy,
sztuką jest wierzyć gdy nikt nie patrzy!

Powiedz wierzę (wierzę), albo nie mów nic człowiek,
wznieś oczy wysoko nad głowę.
Nie sztuką jest bluźnić, pluć w ciżbie stać,
sztuką jest wierzyć w to gdy jesteś sam.