Święta Weronika
Święta Weronika Giuliani przyszła na świat we Włoszech pod koniec 1660 roku. Jej rodzina była bardzo wpływowa i zamożna, toteż małej Weronice nigdy niczego nie brakowało. Wychowywała się wraz ze swoimi sześcioma siostrami w dobrobycie, szczęściu i beztrosce. Rodzice jednak zadbali także o to, by wszystkie ich dzieci odebrały jak najlepsze wykształcenie. Jako gorliwi katolicy, przekazali córkom także ogromną wiarę i miłość do Boga.
Kiedy Weronika miała zaledwie 5 lat, zmarła przedwcześnie jej ukochana mama. Cała rodzina przeżyła to bardzo ciężko i długo nie mogli się pozbierać. Weronika, swoje cierpienie powierzyła Bogu, do którego w tym okresie zbliżyła się jeszcze bardziej. Dwa lata po śmierci matki, przyjęła sakrament bierzmowania, a w wieku 10 lat przystąpiła do Pierwszej Komunii Świętej.
W wieku 17 lat, Weronika podjęła decyzję o wstąpieniu do zakonu klarysek – kapucynek, a już rok później przyjęła śluby zakonne. W klasztorze spędziła całe swoje życie, przechodząc stopniowo przez różne pozycje i funkcje. Nie obca była jej zarówno praca sprzątaczki, pielęgniarki czy szatniarki, jak i wysokie stanowiska , takie jak mistrzyni czy ksieni (przełożonej). Każde zadanie wykonywała jednak z takim samym zaangażowaniem, entuzjazmem i dokładnością.
Gdy Weronika miała około 34 lat, przeżyła wizję duchowych zaręczyn z Jezusem, a niespełna trzy lata później otrzymała dar stygmatów. Jej dłonie krwawiły, w miejscach w których przebito je Jezusowi na krzyżu. Po trzech latach, Weronika zaczęła prosić Boga by zabrał jej ten dar, więc krwawe rany ustąpiły, ból jednak pozostał. Przez całe swoje życie, siostra spisywała dziennik, który u jego kresu liczył ponad 22 tysiące stron. Zmarła w otoczeniu klasztornych sióstr w 1727 roku. Jej kanonizacji dokonał w 1839, papież Grzegorz XVI.
Weronika patronka
Święta Weronika jest patronką włoskich szermierzy.
