ŚWIĘTA DARIA
Historia świętej Darii łączy się bezpośrednio z żywotem świętego Chryzanta. Obydwoje żyli oni w III wieku, za panowania cesarza Numeriana. Daria była westalką, którą Chryzant przywiódł do Rzymu. Według niektórych źródeł, młodzi zakochali się w sobie i wzięli ślub. Później oddali się wspólnie nawracaniu pogan na wiarę chrześcijańską, pomocy ludziom prześladowanym, pomocy potrzebującym i pielęgnowaniu chorych.
Za szerzenie wiary, zostali oni skazani na męczeńską śmierć. Cesarscy namiestnicy wrzucili ich do głębokiego dołu, a następnie zakopali ich żywcem. Zarówno święta Daria, jak i święty Chryzant są patronami wszystkich sędziów. W ikonografii Daria przedstawiana jest jako piękna, młoda kobieta z księgą w jednej i liściem palmy w drugiej ręce. Jej atrybutami są także kamienie, korona oraz lew.
