Święty Dawid
Święty David Galván Bermúdez przyszedł na świat w 1881 roku w Meksyku. Jego ojciec José Trinidad Galvána był lokalnym szewcem, a matka Mariana Bermúdez zajmowała się domem i dziećmi. W domu nigdy się nie przelewało, jednak David i jego rodzeństwo zawsze byli zadbani i szczęśliwi. Ich dzieciństwo było beztroskie aż do momentu kiedy przedwcześnie zmarli rodzice. Po pierwszym szoku, David postanowił przejąć na siebie obowiązki ojca i zapewnić rodzeństwu wszystko co niezbędne. Kiedy miał 14 lat, postanowił wstąpić do seminarium, a rodzeństwo oddać pod opiekę krewnych.
David, mimo swojej ogromnej wiary i ofiarności, miał dość trudny charakter, który sprawił, że został wydalony z seminarium. Niedługo potem poznał miłość swojego życia. Postanowił się więc oświadczyć i jak najszybciej założyć rodzinę. Pewnego dnia jednak, między parą wynikła kłótnia, po której David trafił do więzienia. W niewoli doświadczył on ogromnego umocnienia swojej wiary. Codziennie modlił się do Matki Bożej o wybaczenie grzechów i pokazanie dalszej drogi.
Z więzienia wyszedł całkowicie odmieniony, zrozumiał bowiem, że jego jedyną odpowiednią drogą życiową jest ta, na której stoi Bóg. Wstąpił więc do seminarium ponownie i niedługo potem otrzymał święcenia kapłańskie. Świetnie sprawdzał się jako ksiądz. Był pełny wiary i entuzjazmu. Spotykał się z wiernymi, pomagał potrzebującym, pocieszał chorych i wspierał tych, którzy tracili nadzieję.
Zmarł nagle, zastrzelony kiedy udzielał pomocy rannym podczas zamieszek ulicznych między oddziałami Pancha Villi i Venustiana Carranzy. Za swoją ofiarność i poświęcenie, władze Kościoła, postanowiły go beatyfikować. Późniejszej kanonizacji dokonał w 2000 roku papież Jan Paweł II.
