Iwo

ŚWIĘTY IWO

Święty Iwo na świat przyszedł 17 października 1253 roku, we francuskim miasteczku Kermartin. Jego rodzice byli ludźmi zamożnymi i wpływowymi, zatem małemu Iwo nigdy niczego nie brakowało. Dbając o jak najlepsze wykształcenie syna, ojciec posłał go na studia do Paryża, gdzie młodzieniec uczył się prawa oraz teologii. Już wtedy Iwo czuł, że jego przeznaczeniem jest posługa Bogu oraz ludziom.

W wieku 27 lat, Iwo objął posadę diecezjalnego sędziego duchownego w Rennes, a niespełna cztery lata później awansował na oficjała sądu biskupiego. Bardzo spełniał się w tej pracy, zawsze starając się być bezstronnym i uczciwym. Ludzie cenili jego ogromną mądrość i umiejętność rozwiązywania sporów. Chętnie pomagał także ludziom ubogim, nie pobierając za swoją pracę żadnych opłat.

W wieku 31 lat, czując rosnącą potrzebę bycia jeszcze bliżej Boga, przyjął święcenia kapłańskie, a wkrótce po nich został proboszczem jednej z pobliskich parafii. Kilkanaście lat później, zmarli jego rodzice, a Iwo stał się dziedzicem ich fortuny. Z pieniędzy, które otrzymał, stworzył przytułek dla najuboższych oraz hospicjum. Miłość do Boga, pokazywał poprzez miłość do ludzi, skromność oraz bezinteresowną chęć pomocy potrzebującym. Ludzie kochali go całym sercem, więc kiedy 19 maja 1303 roku zmarł, cała Bretania pogrążyła się w żałobie.

Jego kanonizacji dokonał w 1347 roku, papież Klemens VI. Święty Iwo jest partonem prawników, sędziów, adwokatów, ludzi ubogich, sierot oraz proboszczów. Opiekuje się także całą Bretanią.