Jadwiga

ŚWIĘTA JADWIGA

Święta Jadwiga przyszła na świat około roku 1374 jako córka księżniczki bośniackiej Elżbiety i króla polsko – węgierskiego – Ludwika Andegaweńskiego. Już jako dziecko, obiecana została księciu Wilhelmowi Habsburskiemu. Po śmierci swojego ojca, w wieku 10 lat, została koronowana na królową Polski, jednak ze względu na młody wiek, krajem władali tak na prawdę jej namiestnicy i doradcy. By dopełnić unii polsko – litewskiej, wyszła za mąż za Władysława Jagiełłę. W wieku dorosłym odznaczała się wielką dobrocią i troską o swych poddanych. Łagodziła konflikty, załatwiała najtrudniejsze sprawy i wspierała potrzebujących. Odznaczała również się mądrością, zaradnością i hojnością.

Wiara była dla Jadwigi bardzo ważną kwestią. Często widywano ją pogrążoną w modlitwie, fundowała kościoły i szerzyła wiarę. Bardzo pragnęła mieć dziecko, kiedy więc udało się jej zajść w ciążę, na dworze zapanowała wielka radość, a wierni wraz z rodziną królewską w napięciu oczekiwali narodzin księżniczki lub księcia. Po kilku miesiącach, na świat przyszła śliczna Elżbieta. Radości nie było końca, a dziewczynka została szybko ochrzczona. Niestety po trzech tygodniach, nagle zmarła, a kilka dni później, śmierć dotknęła również Jadwigę. Na dworze pozostawiła pogrążoną w rozpaczy rodzinę i wiernych.

Święta Jadwiga uznawana jest za patronkę całej Polski i rodzin. Jej kanonizacji dokonał w 1997 roku papież Jan Paweł II.