ŚWIĘTA KALINA
Dzisiejsze imię Kalina, wywodzi się od znanego już w starożytności imienia Akwilina. To właśnie święta o tym imieniu, jest więc patronką wszystkich dzisiejszych Kalin.
Święta Akwilina urodziła się w III wieku naszej ery w fenickim mieście Byblos, które znajduje się na terenie dzisiejszego Libanu. Cała jej rodzina była bardzo wierząca, mimo niebezpieczeństwa z jakim się to wiązało. Trzeba wspomnieć, że w tamtych czasach wszyscy chrześcijanie byli prześladowani, torturowani, a nawet zabijani. Ówczesne władze nie uznały nowej religii i ze wszystkich sił starały się ją zniszczyć.
Mała Akwilina, podobnie jak jej rodzice, obdarzona była niezłomną wiarą. Chłonęła Słowo Boże, starała się być dobra, pomocna i życzliwa dla innych ludzi. Już jako sześciolatka przyjęła chrzest i jeszcze bardziej pogłębiała swoją wiarę. Kiedy miała około dziesięciu lat straciła nagle swojego ukochanego ojca i przejęła na siebie w związku z tym wiele domowych obowiązków. Bardzo wspierała w tym czasie swoją mamę i nie pozwalała się jej załamać.
Akwilina już jako nastolatka, opowiadała swoim rówieśnikom o Bogu i wierze chrześcijańskiej, za co musiała stawić się przed obliczem namiestnika Woluzjana i wyprzeć się Jezusa, oddając pokłon rodzimym bogom. Kiedy się sprzeciwiła, władca skazał ją na dotkliwą hłostę. Podczas wykonywania rozkazu, młodziutka Akwilina opadła z sił i straciła przytomność. Żołnierze myśląc, że nie żyje – wynieśli jej skatowane ciało poza mury miasta i porzucili bez pochówku. W nocy zdarzył się jednak cud. Do małej apostołki przyszedł anioł, jednym dotykiem zagoił jej rany i nakazał stawić się ponownie przed obliczem namiestnika. Gdy ten ją zoabczył, ze strachu nakazał ściąć jej głowę by mieć absolutną pewność, że pozbawi ją życia. Idąc na śmierć, Akwilina głośno dziękowała Bogu, że pozwolił jej cierpieć dla Niego i dał jej do tego siłę. Ogromną ulgę i radość poczuła gdy Bóg przemówił do niej, zapraszając ją od razu do Nieba. Skonała jeszcze przed ścięciem, oddając swoją duszę Panu.
