Kamil

ŚWIĘTY KAMIL

Święty Kamil przyszedł na świat 25 maja 1550 roku we włoskim mieście Bucchianico. W młodości był bardzo energiczny, towarzyski, a nawet lekkomyślny. Mając około dwudziestu lat, wstąpił do wojska i brał udział w toczącej się wówczas wojnie z Turkami. Szybko stwierdził jednak, że nie jest to droga, którą chce iść. Bolało go okrucieństwo i wszechobecna śmierć, których doświadczył na polu bitwy.

Aby odpokutować swoje winy i wcześniejsze, grzeszne życie, postanowił wstąpić do zakonu. U braci Kapucynów, przybliżył się do Boga i zaczął studiować Jego słowo. Po jakimś czasie, ciężka choroba zmusiła go do opuszczenia murów zakonu. Trafił do szpitala świętego Jakuba. Kiedy stanął na nogi, stwierdził że najbardziej do Boga przybliży go posługa chorym i potrzebującym ludziom. Został więc pielęgniarzem. Wszyscy szybko dostrzegli w nim wielkie poświęcenie i troskę o podopiecznych. Robił więcej niż do niego należało, wspierał chorych dobrym słowem, czytał im Biblię oraz pocieszał w chwilach zwątpienia. Szybko objął kierownicze stanowisko, ponieważ wszyscy byli zgodni, że w całym szpitalu nie było lepszego niż on człowieka.

W 1582 roku, Kamil założył stowarzyszenie, zajmujące się pielęgnacją chorych.  Dwa lata później przyjął święcenia kapłańskie, a utworzone przez niego stowarzyszenie, przekształciło się w zgromadzenie zakonne Kanoników Regularnych Posługujących Chorym. Zakonnicy, którzy zdecydowali się na przynależność do niego, poza trzema normalnymi ślubami, składali czwarty, który obligował ich do pomocy wszystkim chorym, nawet cierpiącym na śmiertelne i zaraźliwe przypadłości.

Kamil działał charytatywnie, przyczynił się do rozpropagowania duszpasterstwa chorych, wpłynął na poprawę warunków w szpitalach. Był prekursorem działającego do dziś Czerwonego Krzyża. Zmarł w 1614 roku i do tej pory jest patronem pielęgniarzy, szpitali, a także ludzi chorych i umierających. Kanonizacji Kamila dokonał w 1746 roku, papież Benedykt XIV.