Ksawery

ŚWIĘTY KSAWERY

Święty Franciszek Ksawery na świat przyszedł w 1506 roku na terenie dzisiejszej Hiszpanii. Jego rodzice byli ludźmi bardzo wierzącymi oraz zamożnymi. Dbając o jak najlepszą przyszłość dla syna, postanowili posłać go na studia teologiczne do Paryża. Po ich ukończeniu, Ksawery zatrudnił się na stanowisku wykładowcy w College Domans-Beauvais. To właśnie tam poznał uznanego potem za świętego – Ignacego Loyolę. Mężczyźni zaprzyjaźnili się i zamieszkali w jednej celi. Trzecim z ich przyjaciół był Piotr Faber.

Wkrótce mężczyźni zaczęli snuć plany założenia własnej rodziny zakonnej. W 1534 roku, przyjęli więc śluby zakonne i postanowili wyjechać do Ziemi Świętej. W oczekiwaniu na statek, pomagali chorym oraz potrzebującym, głosili Ewangelię i zgłębiali Słowo Boże. Nie udało im się jednak dostać do Palestyny, za swój cel, obrali więc, położony znacznie bliżej – Rzym.

24 czerwca 1537 roku, Ksawery przyjął święcenia kapłańskie, a trzy lata później przyjaciele doczekali się oficjalnego zatwierdzenia ich rodziny zakonnej – Towarzystwa Jezusowego. Wkrótce przychodzić do nich zaczęły pisma z prośbami o ewangelizację terenów pogańskich. Ksawery zgłosił się na wyprawę misyjną do Indii, którą rozpoczął dokładnie 7 kwietnia 1541. Podróż statkiem okazała się bardzo ciężka, długa i śmiertelnie niebezpieczna. Ksawery pełnił na nim rolę kapelana i wspierał wszystkich, będących w kresu sił oraz wiary.

Przez chwilę zmagał się ze śmiertelną chorobą, jednak dzięki modlitwie oraz pomocy Boga, udało mu się szybko wyzdrowieć. Po ponad roku niewyobrażalnie trudnej podróży, Ksawery w końcu dotarł do Indii. Tam zajął się katechizacją dzieci, nauczaniem dorosłych, głoszeniem kazań, spowiadaniem i opowiadaniem ludziom o cudach uczynionych przez Chrystusa. W wolnych chwilach zajmował się chorymi oraz próbował pomagać ubogim.

W 1549 roku, Ksawery udał się w kolejną misję – tym razem do Japonii. Wcześniej długo się do niej przygotowywał, zatrudnił tłumacza i poznawał tamtejszą kulturę. Po czterech miesiącach podróży, dotarł do Kagoshimy, gdzie nie został jednak miło przyjęty. Zmienił więc cel swojej podróży na wyspę Miyako, którą zamieszkiwał cesarz. Chciał prosić go o przychylność i zgodę na katechizację jego poddanych. Cesarz uczestniczył wówczas w wojnie, a jego zastępcy wysłali Ksawerego do władcy miasta Yamaguchi. Misjonarz przygotował więc sobie liczne dary i udał się tam gdzie go posłano. W końcu udało mu się zyskać przychylność i zgodę na szerzenie wiary.

Dzięki swojemu zaangażowaniu, odwadze i mądrości, nawrócił ponad 1000 Japończyków. By mogli poszerzać swoją wiarę, pozostawił im w Japonii swoich oddanych kapłanów, a sam wrócił do Indii. Spędził tam krótki czas, uporządkował swoje sprawy i rozpoczął planowanie kolejnej podróży – tym razem do Chin. Nikt nie chciał jednak mu w niej towarzyszyć, ponieważ Chińczycy nie byli wówczas przychylnie nastawieni do Europejczyków.

Postawił jednak na swoim i z mniejszymi czy większymi problemami dotarł do wyspy Sancian, leżącej nieopodal Chin. Tam, umęczony podróżą i klimatem – zmarł. Stało się to nocą z 2 na 3 grudnia 1552 roku. Jego ciało przez kilka miesięcy nie uległo rozkładowi, mimo wilgoci i upału, które panowały na wyspie. Gdy znajomi kapłani odnaleźli go, przewieźli jego szczątki do Indii i tam z szacunkiem pochowali. Kanonizacji świętego Franciszka Ksawerego dokonał w 1622 roku, ówczesny papież – Grzegorz XV. Święty Ksawery jest patronem misjonarzy, marynarzy, a także Indii oraz Japonii.