Święty Ludwik
Święty Ludwik na świat przyszedł 25 kwietnia 1214 roku jako syn Ludwika VIII i świętej Blanki Kastylijskiej. Jego dzieciństwo było beztroskie dopóki król nagle nie zmarł. Ludwik, jako pierwszy prawowity następca tronu, był jeszcze zbyt młody by przejąć obowiązki po zmarłym ojcu, toteż faktycznie rządziła Blanka. Była ona dobrą, hojną i mądrą władczynią, świetnie radziła sobie także z buntami i kryzysami. Wychowywała swojego syna do roli króla, przekazując mu swoją wiarę, miłość do ludzi, wewnętrzną mądrość i roztropność.
Mając szesnaście lat, Ludwik ożenił się z córką władcy Prowansji – Małgorzatą. Jako władca głęboko wierzący, brał udział w licznych wyprawach krzyżowych. Podczas swojej ciężkiej choroby, w zamian za uzdrowienie, obiecał bowiem Bogu walkę z poganami i chciał za wszelką cenę, obietnicy tej dotrzymać.
Gdy na jednej z wypraw dosięgła go wiadomość o śmierci matki, zrozpaczony wrócił do królestwa. Po załatwieniu wszelkich formalności i wyznaczeniu swojego zastępcy, postanowił jednak wrócić na pole bitwy. Na wszelki wypadek wypełnił testament i wraz Krzyżowcami, wyruszył w jak się okazało, swoją ostatnią wyprawę. Zmarł pod Tunisem, najprawdopodobniej na tyfus.
Przez swoje ponad pięćdziesięcioletnie życie, Ludwik zdziałał wiele dobrego. Był kochającym mężem i ojcem, dbał o swoich podwładnych, wspomagał Kościół i uzdrowił francuską gospodarkę. Żył skromnie, nie zależało mu na dobrach doczesnych, a pieniądze ze skarbca rozdawał najbardziej potrzebującym.
Św. Ludwik patron
Święty Ludwik jest między innymi patronem uczonych, fryzjerów, tkaczów, krawców, kamieniarzy, piekarzy, rybaków czy ludzi niewidomych.
