Ludwika

ŚWIĘTA LUDWIKA

Święta Ludwika na świat przyszła 12 sierpnia 1591 roku w Paryżu. Jej rodzice byli ludźmi zamożnymi i wpływowymi, dbając więc o jak najlepsze wykształcenie córki, posyłali ją do najlepszych, zakonnych szkół połączonych z internatami. Mając dwadzieścia dwa lata wyszła za mąż za Antoniego Le Gras, który był sekretarzem na dworze królowej Anny Medycejskiej.

Mimo, że Ludwika nie wyszła za mąż z miłości z tego związku zrodził się syn Michał. Niedługo potem, zmarł nagle Antoni, a Ludwika postanowiła posłać pierworodnego do szkoły z internatem. Sama poświęciła się pielęgnowaniu tego, co od zawsze było jej priorytetem, czyli wiary. Mając duchowych przewodników pod postacią świętego Franciszka Salezego i świętego Wincentego a Paulo, Ludwika stawała się jeszcze lepszym człowiekiem i doskonałym wizytatorem różnych bractw miłosierdzia.

Jej zaangażowanie, mądrość oraz wielka wiara, zostały szybko docenione. Ludwika została mianowana bezpośrednią opiekunką Córek Miłosierdzia, z których niebawem powstał zakon Sióstr Miłosierdzia. Śluby zakonne złożyła 25 marca 1642 roku.

Ludwika zmarła w 1660 roku, mając prawie siedemdziesiąt lat. Jej kanonizacji dokonał w 1934 roku, ówczesny papież Pius XI. Jest uznawana za patronkę służby socjalnej.