Melania

ŚWIĘTA MELANIA

Święta Melania na świat przyszła pod koniec IV wieku we wpływowej, rzymskiej rodzinie senatorskiej. Gdy była jeszcze nastolatką, ojciec wydał ją za jej bogatego krewnego imieniem Waleriusz. Melania początkowo się opierała, wiedziała jednak, że ojciec postawi na swoim, jak nie prośbą, to siłą.

Melania urodziła mężowi dwójkę dzieci, jednak te bardzo szybko zmarły. Przekonała wówczas Waleriusza, że Bój ich w ten sposób karze i że lepiej by żyli w czystości, a swój majątek przekazali na dobre cele. Trzeba zaznaczyć, że Melania była kobietą bardzo rozmodloną, wierzącą i dbającą o innych ludzi.

Gdy na początku piątego wieku zmarł jej ojciec, który był człowiekiem chciwym i niewzruszonym wobec cierpienia biedoty, Melania rozpoczęła swoją działalność. Przekazała fundusze na budowę schroniska, nowych kościołów oraz pomoc potrzebującym i chorym. Melania rozpoczęła też pielgrzymować, by poznawać innych wyznawców Chrystusa i przekazywać sobie wzajemnie wiedzę oraz wiarę. Najpierw przebywała na Sycylii, potem w Afryce, aż w końcu dotarła do Ziemi Świętej. Ufundowała klasztor na Górze Oliwnej, poznała wielu, podobnie jak ona – okrzykniętych potem świętymi, dużo się modliła, żyła skromnie i pokutnie.

Po śmierci swojego męża, pochowała go w Jerozolimie, a sama wyruszyła w podróż do Konstantynopola, by pomóc przygotować się na śmierć swojemu wujowi. Sama zmarła 31 grudnia 439 roku.

Święta Melania jest patronką rodzących kobiet.