Monika

ŚWIĘTA MONIKA

Święta Monika przyszła na świat w IV wieku w Tagaście. Jej rodzina była niezwykle wierząca, więc dziewczynka od najmłodszych lat uczona była modlitw, nauk płynących z Pisma Świętego i rozróżniania czynów miłych Bogu od grzesznych.

W bardzo młodym wieku, została żoną pogańskiego urzędnika imieniem Patrycjusz, który prowadził hulaszczy tryb życia i w ogóle nie interesowało go życie rodzinne. Znosiła to jednak z pokorą, oddając się modlitwie i prosząc Boga o nawrócenie dla swojego męża. W końcu, Stwórca wysłuchał jej próśb. Patrycjusz z coraz większym zainteresowaniem wsłuchiwał się w opowieści o Jezusie i cudach, które uczynił. Widząc jak dobra jest jego żona, postanowił się nawrócić i odpokutować swoje grzechy. Od momentu przyjęcia chrztu, mężczyzna całkowicie się zmienił. Dbał o żonę, gorliwie się modlił, służył pomocą potrzebującym i szerzył wiarę pośród dawnych kolegów.

Niestety, Patrycjusz zmarł przedwczesną śmiercią i zostawił 38 letnią wówczas Monikę z trójką dzieci. Małżeństwo doczekało się córki i dwóch synów, z których jeden nosił imię Augustyn. Przysparzał on matce wielu trosk i zmartwień. Po ojcu odziedziczył bowiem wybuchowy charakter i zamiłowanie do romansów i zabaw. Gdy Augustyn był już dorosły, postanowił wstąpić do szkoły wyższej w Kartaginie, w której szybko wpadł w złe towarzystwo. Ku rozpaczy matki, wstąpił do sekty manichejczyków, która nie uznawała istnienia Boga ani Jezusa, wierząc natomiast w dwie, przeciwstawne sobie moce – dobro i zło.

Po ukończeniu szkoły, Augustyn postanowił udać się do Rzymu. Stroskana Monika, oświadczyła mu, że razem z pozostałymi dziećmi, podąży za nim, by rodzina była razem. Augustyn początkowo przystał na tą propozycję, jednak w głowie już miał plan, jak pozbyć się matki. Gdy przybyli nad morze, wmówił Monice, że statek odpływa dopiero na drugi dzień. Gdy rodzeństwo poszło spać, a matka oddała się modlitwie, młodzieniec wymknął się i pod osłoną nocy odpłyną samotnie do Rzymu.

Po jakimś czasie, Monikę doszły słuchy, że jej syn przeniósł się z Rzymu do Mediolanu, w którym to poznał świętego Ambrożego. Udała się więc na spotkanie swego pierworodnego. Jej radość nie miała końca gdy Augustyn przeprosił ją i zapewnił, że jednoznacznie zerwał z manichejczykami. Ambrożemu szybko udało się nawrócić młodzieńca, który to w Święta Wielkanocne przyjął chrzest i postanowił pogłębiać swoją wiarę i szerzyć ją dalej. Monika nakłoniła Augustyna, by wspólnie wrócili w rodzinne strony i tam dalej posługiwali Stwórcy. Czekając na statek w Ostii, Monika rozchorowała się na tyle poważnie, że wkrótce zmarła.

Początkowo, jej miejscem spoczynku była Ostia, a w XV wieku jej ciało, zostało uroczyście przetransportowane do Rzymu i tam pochowane. Święta Monika jest patronką matek, wdów, mężatek oraz wszystkich kobiet, które są ofiarami domowej przemocy.