Mikołaj Kopernik biografia
Mikołaj Kopernik – jeden z najwybitniejszych polskich astronomów na świat przyszedł 19 lutego 1473 roku w Toruniu. Jako człowiek renesansu, nie zajmował się jednak tylko tą jedną dziedziną, był też bowiem świetnym matematykiem, tłumaczem i lekarzem. Interesował się prawem, strategią wojskową, ekonomią oraz astrologią, co dawało mu spore pole do samorealizacji.
Rodzicami astronoma byli krakowski kupiec Mikołaj Kopernik (po którym nasz bohater otrzymał imię) oraz Barbara Kopernik z domu Watzenrode, pochodząca z bogatej, toruńskiej rodziny mieszczańskiej. Para ta pobrała się w 1460 roku i doczekała się czwórki dzieci – Barbary, Katarzyny, Mikołaja oraz Andrzeja. Ze względu na swój status, rodzice bardzo dbali o jak najlepsze wykształcenie dla swoich dzieci. Mikołaj znał więc świetnie nie tylko język polski ale także niemiecki i łacinę. Początkowo uczył się w szkole parafialnej, a gdy skończył osiemnaście lat, zyskał status studenta Akademii Krakowskiej. To właśnie tam zafascynował się astronomią, o której wiedzę poszerzał do końca swoich dni.
Inną ważną kwestią w życiu Mikołaja Kopernika była wiara. Ciekawostką jest fakt, że już jako student zyskał niższe święcenia, które co prawda nie czyniły z niego księdza, dawały mu jednak możliwość posługi przy mszach i pomocy w kościele. Rok po ukończeniu studiów w Krakowie, Mikołaj wyjeżdża do Włoch, by na Uniwersytecie Bolońskim zgłębiać prawo. Po ich ukończeniu odbywa praktykę w kancelarii papieskiej w Rzymie, a następnie wyjeżdża do Padwy by studiować medycynę. Jak widać, był człowiekiem rządnym wiedzy, a jego zainteresowania były mocno zróżnicowane.
Kim był Mikołaj Kopernik?
W wieku trzydziestu lat, Mikołaj Kopernik wraca do Polski. Od razu trafia na Warmię by pomagać tamtejszemu biskupowi, a prywatnie swojemu wujowi. Jako człowiek wykształcony zajmuje się kwestiami administracyjnymi, organizacyjnymi oraz dyplomatycznymi. W wolnych chwilach dużo czyta, kończy tłumaczenie Listów Symokatty, a także tworzy pierwszy zarys swojej teorii dotyczącej ruchu ciał niebieskich. Wuj widząc mądrość Mikołaja, w pewnym momencie prosi go nawet by ten, objął po nim biskupstwo, Kopernik jednak jest już tak pochłonięty nauką, że odmawia.
W okresie od 1510 do 1513 roku Mikołaj mieszka we Fromborku, udzielając się w kapitule, czyli pewnego rodzaju stowarzyszeniu, które ma za zadanie wspierać kult Boga oraz wpływać na mądre zarządzanie diecezją oraz biskupstwem. Początkowo Mikołaj był kanclerzem, później jednak przeniósł się do Olsztyna i objął urząd administratora dóbr kapituły. To właśnie stąd w kolejnych latach zarządzał folwarkami oraz polami należącymi do stowarzyszenia. Podczas wojny z krzyżakami, próbował negocjować z Albrechtem Hohenzollernem, niestety bezskutecznie. Krzyżacy napadli na Warmię, przepłaszając z niej większość członków kapituły, Mikołaj pozostał jednak na straży i próbował chronić warmińskie zamki. Dzięki zbrojnej pomocy wojsk Zygmunta Starego i Jana Scultetiego, ostatecznie udało się przegonić Krzyżaków i przywrócić spokój na tych terenach. W kolejnych latach Mikołaj Kopernik pełnił różne role w kapitule, był między innymi generalnym administratorem biskupstwa warmińskiego, kanclerzem, a także posłem na sejmik warmiński. W pewnym momencie postanowił jednak zostawić to wszystko i całkowicie poświęcić się nauce.
Jego dzieło „O Obrotach” było gotowe już w 1530 roku, jednak naukowiec długo wstrzymywał się z jego wydaniem. Doskonale wiedział bowiem, że jego teoria neguje wszystko, co do tej pory mówiono o wszechświecie, a co gorsza – podważa zdanie Kościoła. Mimo wszystko wieści o heliocentrycznej teorii Kopernika w końcu dotarły aż do Wittenbergi. Tamtejszy naukowiec, zwany Jerzym Retykiem, postanowił przyjechać do Fromborka i zapoznać się z innymi dziełami Kopernika. Przy okazji obserwował on niebo i doszedł do wniosku, że ten polski naukowiec faktycznie może mieć rację. Od tej pory stał się on uczniem Mikołaja, popierającym jego spostrzeżenie, że to Ziemia krąży wokół Słońca, a nie odwrotnie – jak dotychczas sądzono. Za namową Retyka, Kopernik w końcu przełamał się i w połowie 1542 roku, wysłał swoje dzieło O Obrotach do druku.
Pod koniec 1542 roku, Mikołaj Kopernik dostaje groźnego wylewu krwi do mózgu, który skutkuje utratą mowy oraz władzy w prawej części ciała. Wydana w 1543 roku książka dociera do niego ponoć dosłownie na dzień przed śmiercią. Pierwszy nakład De revolutionibus został wydany w liczbie około 400 egzemplarzy. Później dzieło wydano jeszcze dwukrotnie – w 1566 roku w Bazylei oraz w 1616 roku w Amsterdamie. Przez kolejne dwieście lat widniało ono w indeksie ksiąg zakazanych, wracając do obiegu w XIX wieku. Pierwsze polskie wydanie O Obrotach ukazało się w 1854 roku.
Mikołaj Kopernik zmarł w maju 1543 roku, nie dowiedziawszy się jak świat zareagował na jego teorię. Bardzo długo poszukiwano jego grobu, ponieważ nie zachowały się żadne zapiski wskazujące na miejsce pochowania naukowca. Ostatecznie, jego grób odnaleziono dopiero w 2005 roku w katedrze fromborskiej. W 2010 roku, a więc w dokładnie 537 rocznicę urodzin Kopernika, w katedrze w Toruniu odbyła się msza, podczas której wystawiono urnę z prochami astronoma. Następnie podobna ceremonia odbyła się także w Olsztynie, a następnie szczątki Kopernika złożono ponownie w katedrze we Fromborku.
Mikołaj Kopernik ciekawostki
Dziś pamięć o tym polskim naukowcu, nadal jest bardzo żywa. Uczymy się o nim w szkołach, nazywamy jego imieniem ulice czy oddajemy pod jego patronat różne placówki edukacyjne. Ciekawostką jest fakt, że Kopernikiem nazwano pierwiastek 112 oraz dwa kratery – jeden na Marsie i jeden na Księżycu.
Po zbadaniu czaszki astronoma, okazało się, że jego charakterystyczny kształt nosa był wynikiem złamania, którego doświadczył w dzieciństwie. Chrząstki nie udało się ustawić we właściwym miejscu, więc kości krzywo się zrosły.
Więcej o imieniu Mikołaj znajdziesz w poniższym linku:
