Fryderyk Chopin

Fryderyk Chopin biografia

Fryderyk Chopin uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów i pianistów na świat przyszedł 1 marca 1810 roku we wsi Żelazowa Wola niedaleko Warszawy. Jego ojcem był przybyły do Polski Francuz – Mikołaj Chopin, który zajmował się nauczaniem i wychowaniem dzieci zamożnych szlachciców. Mówi się, że jedną z jego podopiecznych miała być nawet Maria Walewska, późniejsza kochanka Napoleona. Co do matki Fryderyka, była nią Tekla Justyna z Krzyżanowskich. Podobnie jak Mikołaj, pracowała ona na dworku w Żelazowej Woli pełniąc rolę gospodyni. Tą dwójkę połączyć miała muzyka – Tekla podobno pięknie śpiewała i grała na fortepianie, Mikołaj natomiast ukochał sobie skrzypce i flet. Niebawem para wzięła ślub, a hrabina u której pracowali ofiarowała im przytulny domek nieopodal swojego dworku. Mogli zatem nadal jej pomagać, a jednocześnie mieli zapewnioną dyskrecję i własny kąt.

Fryderyk miał trzy siostry – starszą Ludwikę oraz dwie młodsze – Izabelę i Emilię. Początkowo rodzina sporo podróżowała i zmieniała miejsca zamieszkania, by ostatecznie na dłużej osiąść w Warszawie, gdzie Mikołaj nauczał języka francuskiego. Wracając do samego Fryderyka, szybko dało się zauważyć, że jest to chłopiec bardzo inteligentny i zdolny. Już w wieku czterech lat rozpoczął naukę gry na fortepianie, który od razu stał się jego ukochanym instrumentem. Początkowo gry uczyła go matka jednak szybko zauważyła, że syn przerasta jej umiejętności i wspólnie z mężem postanowili wynająć profesjonalnego nauczyciela. Był nim wybitny pianista – Wojciech Żywny.

Kim był Fryderyk Chopin?

Nim Fryderyk Chopin skończył 7 lat, zdążył skomponować kilka polonezów, oper i marszów, a rok później w Pamiętniku Warszawskim okrzyknięto go muzycznym geniuszem. Od tego czasu młody Fryderyk zaczął być rozchwytywany i grywał na dworach takich sław jak Czartoryscy, Zamoyscy czy Radziwiłłowie. Kiedy miał 12 lat, okazało się, że uczeń przerósł mistrza więc Żywny uczciwie zaproponował by opiekę nad jego muzycznym talentem przejął ktoś wybitniejszy. Wybór padł na dwie osoby: Józefa Elsnera, który miał pomóc Fryderykowi w komponowaniu oraz Wilhelma Wacława Würfla, odpowiedzialnego za samą grę na fortepianie. Od tej pory życie Fryderyka skupiało się głównie na nauce, występach i ćwiczeniach. Okazało się, że jest on świetny w improwizacjach, co często wykorzystywano podczas różnych przyjęć i spotkań z rodziną. W wolnym czasie grywał na organach w kościele, a także podróżował po Polsce w celu poznania bogatej w tamtych czasach kultury ludowej.

Gdy miał szesnaście lat rozpoczął naukę w Szkole Głównej Muzyki mieszczącej się w Warszawie. Po trzech latach tamtejszy nauczyciel Józef Elsner opisał dziewiętnastoletniego wówczas Fryderyka jako geniusza muzycznego, co tylko potwierdziło spostrzeżenia jego pierwszych mentorów. Pierwsze międzynarodowe sukcesy Chopina przypadają na końcówkę lat dwudziestych dziewiętnastego wieku. Został świetnie przyjęty w Wiedniu, gdzie zaprezentował swoją Wariacje B-dur oraz Rondo à la Krakowiak. Jego kompozycje szybko wydrukowano i rozpowszechniono nie tylko w Polsce ale także w Austrii. Tamte czasy wiążą się dla kompozytora również z pierwszą miłością, którą z wzajemnością poczuł do Konstancji Gładkowskiej.

Pod koniec 1830 roku Fryderyk Chopin wyjechał w podróż po Europie. Zatrzymywał się między innymi w Niemczech, Austrii, aż w końcu dotarł do Paryża. Tu zagrał koncert, który wprawił w osłupienie nie tylko publiczność ale także i krytyków. Ludzie go pokochali, a wydawcy prześcigali się z ofertami kupna jego utworów. By utrzymać mieszkanie w centrum Paryża, Chopin dawał lekcje gry na fortepianie księżniczkom i hrabinom. Muzyk nie zapominał jednak o Polsce i bardzo angażował się w życie polskiej emigracji. Utrzymywał kontakty z Adamem Mickiewiczem, Cyprianem Kamilem Norwidem czy Julianem Fontanem. Niebawem zakochał się ponownie, tym razem w Marii Wodzińskiej – uzdolnionej malarce. Szybko się oświadczył jednak jej rodzina spostrzegła, że Fryderyk jest bardzo chorowity, sprzeciwiła się więc by Maria wyszła za niego za mąż. Faktycznie, w tym okresie Chopin zmagał się z kaszlem, który brano za gruźlicę, jednak kilka lat temu uznano, że muzyk cierpiał na mukowiscydozę. Kilka miesięcy później, w wyniku niespełnionej miłości, Fryderyk rzucił się w ramiona starszej od niego i bardzo dominującej George Sand. Związek ten był ponoć niezwykle burzliwy ale ostatecznie przetrwał prawie dekadę. Pod koniec lat trzydziestych stan zdrowia Fryderyka bardzo się pogorszył, pojawiają się epizody plucia krwią i okropnych napadów kaszlu. Kompozytor zaczyna czuć na plecach oddech śmierci, poświęca się więc całkowicie twórczości. To właśnie z tego okresu pochodzą jego uznawane za najpiękniejsze mazurki oraz nokturny.

W 1848 roku we Francji wybucha rewolucja lutowa, która zmusza Fryderyka do wyprowadzki. Kompozytor udaje się do Anglii, gdzie 16 listopada daje swój ostatni publiczny koncert. Na wyspach spędza kilka miesięcy, a gdy sytuacja w Paryżu nieco się uspokaja, wraca do Francji. W tym czasie Chopin zaprzyjaźnia się z malarzem Delacroix, który od tej pory jest częstym gościem w jego mieszkaniu. Lekarze, którzy zajmowali się słabnącym z miesiąca na miesiąc Fryderykiem, zalecili mu wyprowadzkę z Paryża, argumentując to zanieczyszczeniem, a także różnymi epidemiami, które wówczas tam szalały. Znaleziono mu apartament na uboczu, poza centrum stolicy, gdzie wierzono, że w ciszy i spokoju dojdzie do siebie. Niestety, w nocy 17 października 1849 roku, kompozytor umiera.

Przeczuwając swoje odejście, Chopin poprosił by po śmierci wyjęto mu z klatki piersiowej serce i przesłano je do ukochanej Warszawy, co oczywiście zrobiono. Na pogrzebie zgromadziły się setki ludzi, a cała uroczystość była bardzo podniosła. Można było na niej usłyszeć Requiem Mozarta oraz Marsza Żałobnego, którego Chopin był autorem.

Utwory Chopina

Fryderyk Chopin stworzył mnóstwo dzieł, które do tej pory uznawane są za arcydzieła. Należą do nich między innymi

  • liczne polonezy,
  • 57 mazurków,
  • 21 nokturnów,
  • 4 poważne Scherza,
  • 4 ballady,
  • dwa cykle etiud,
  • 24 Preludia,
  • trzy sonaty,
  • dwa pełne koncerty fortepianowe,
  • 19 pieśni fortepianowych.

Więcej o imieniu Fryderyk znajdziesz w poniższym linku:

Fryderyk

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

0
Would love your thoughts, please comment.x